Somniantes

Reality is that which, if you stop believing in it, does not go away.
ความจริงคืออะไรที่ ถ้าคุณหยุดที่จะเชื่อ, มันก็จะไม่หายไป

Some people don’t understand the promises they’re making when they make them,“ I said.

"Right, of course. But you keep the promise anyway. That’s what love is. Love is keeping the promise anyway.”

“บางคนไม่เข้าใจความสำคัญของคำสัญญาที่เขาได้สร้างขึ้นในขณะที่เขามอบมันให้คนอื่น” ฉันพูด

ใช่…จริง, แต่ว่าคุณก็ให้สัญญาอยู่ดี , เพราะนั่นคือความรัก, รักคือคำสัญญาอยู่ดี…

One of the great tragedies of mankind is that morality has been hijacked by religion. So now people assume that religion and morality have a necessary connection. But the basis of morality is really very simple and doesn’t require religion at all.
โศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติคือศีลธรรมถูกปล้นไปโดยศาสนา  ทุกวันนี้คนกลับคิดว่าศาสนาและศีลธรรมเป็นสิ่งที่ต้องเชื่อมแยกจากกันไม่ได้ แต่พื้นฐานของศีลธรรมนั้นเรียบง่ายและไม่ต้องการศาสนาเลยแม้แต่น้อย

To surrender to ignorance and call it God has always been premature, and it remains premature today.
การยอมจำนนต่อความโง่เขลาและเรียกมันว่าพระเจ้า คือผลอันเกิดก่อนเวลาอันควร, และมันก็ยังคงเป็นการทำอะไรก่อนเวลาอันควรอยู่เรื่อยมา

If knowledge can create problems, it is not through ignorance that we can solve them.
ถ้าความรู้สามารถสร้างปัญหา, มันก็ไม่ใช่ความโง่เขลาอยู่ดีที่ใช้แก้ไขสิ่งเหล่านั้น

Sometimes, if you stand on the bottom rail of a bridge and lean over to watch the river slipping slowly away beneath you, you will suddenly know everything there is to be known.
บางครั้ง, แค่คุณขึ้นไปเหยียบราวสะพาน และโน้มตัวลงไปมองสายน้ำที่ไหลเอื่อยใต้ตัวคุณ ทันใดนั้น…ก็เหมือนจะได้คำตอบของทุกๆ สิ่ง ที่ควรจะต้องรู้

We live in an age when unnecessary things are our only necessities.
เราอยู่ในยุคที่ของซึ่งไม่จำเป็นเป็นของที่ขาดไม่ได้

Life is both sad and solemn. We are led into a wonderful world, we meet one another here, greet each other – and wander together for a brief moment. Then we lose each other and disappear as suddenly and unreasonably as we arrived.
ชีวิตทั้งเศร้าและจริงจัง พวกเราถูกนำมาสู่โลกที่อัศจรรย์, เราได้พบกับอีกคนหนึ่งที่นี่, ทักทายกันและกัน – เราเดินทางไปพร้อมกันในช่วงเวลาหนึ่ง แล้วเราก็สูญเสียพวกเขาไป หายไปอย่างรวดเร็ว, ไร้เหตุผล ซึ่งเหมือนตอนที่เรามา

To know that we know what we know, And to know that we do not know what we do not know.
That is true knowledge
การรู้ว่าเรารู้ว่าเรารู้อะไร
การรู้ว่าเราไม่รู้ว่าเราไม่รู้อะไร
นั่นคือความรู้ที่แท้จริง

AI has by now succeeded in doing essentially everything that requires ‘thinking’ but has failed to do most of what people and animals do ‘without thinking’-that, somehow, is much harder.
ปัญญาประดิษฐ์ ทุกวันนี้สามารถทำทุกๆ อย่างที่จำเป็นต้องใช้ “ความคิด” ได้แล้ว แต่ก็ยังล้มเหลวในการที่จะทำบางอย่างซึ่งมนุษย์และสัตว์สามารถทำได้ “โดยไม่ต้องคิด” ซึ่งนั้น, บางทีก็ยากยิ่งกว่า