switch let tea switch tea { case “green” : println(“i love green tea”) case “black”: println(“ it’s good after meal”) }
if Switch for-in for while do-while if let A=90 let score=91 if score > A { println( “you get grade, A”) } else { println(“don’t …
the moon stays bright when it doesn’t avoid the night
พระจันทร์สุกสกาว เพราะมันไม่หลีกหนีความมืดมิด
The only lasting beauty is the beauty of the heart
สิ่งสวยงามแท้จริงคือความสวยงามของหัวใจ
I searched for God among the Christians and on the Cross and therein I found Him not.
I went into the ancient temples of idolatry; no trace of Him was there.
I entered the mountain cave of Hira and then went as far as Qandhar but God I found not.
With set purpose I fared to the summit of Mount Caucasus and found there only ‘anqa’s habitation.
Then I directed my search to the Kaaba, the resort of old and young; God was not there even.
Turning to philosophy I inquired about him from ibn Sina but found Him not within his range.
I fared then to the scene of the Prophet’s experience of a great divine manifestation only a “two bow-lengths’ distance from him” but God was not there even in that exalted court.
Finally, I looked into my own heart and there I saw Him; He was nowhere else.
ผมตามหาพระเจ้าในหมู่ชาวคริสต์และกางเขน แต่กลับหาไม่เจอ
ผมเดินไปยังวิหารศักดิ์สิทธิ์ แต่พระองค์ก็ไม่ได้สถิตย์อยู่ที่นั่น
ผมมุ่งไปยังถ้ำในหุบเขาฮีร่า และกันดาฮาร์ ก็ยังไม่อาจพบ
ผมเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ ผมจ่ายเงินเพื่อเดินทางไปยังเทือกเขาคอเคซัส และกลับเจอเพียงฝูงนกแอนก้า
ต่อมาผมมุ่งไปยังนครกาบ้า เมืองแห่งคนแก่และหนุ่มสาว พระเจ้าก็ยังไม่อยู่ที่นั่นอีก
ผมหันไปศึกษาปรัญชาของท่านเอวิเชนน่า แต่พระเจ้ายังไม่อยู่ในวิสัย
ผมจิตนการถึงเหตุการณ์ครั้นสมัยท่านศาสดา เทพยดาได้ประกาศไว้ว่า พวกเขาห่างจากเราเพียงระยะสองคันธนู
แต่ในสรวงสวรรค์ผมก็ไม่พบพระองค์
สุดท้าย, ผมกับมามองในหัวใจตัวเอง และได้เห็นพระองค์ ท่านไม่เคยไปไหนเลย
My heart is so small
it’s almost invisible.
How can You place
such big sorrows in it?
“Look,” He answered,
“your eyes are even smaller,
yet they behold the world.”
หัวใจของผมเล็กนิดเดียว
มันเกือบจะมองไม่เห็น
ทำไมท่านจึงมอบความทุกข์มหาศาลไว้ภายในกันเล่า?
"ดูเทิด” เขาตอบ
“ดวงตาของท่านเล็กกว่าหัวใจอีก แต่มันยังสามารถเก็บโลกทั้งใบ
Raise your words, not voice. It is rain that grows flowers, not thunder.
เพิ่มคำพูด ไม่ไช่น้ำเสียง , มีเพียงสายฝนทำให้ดอกไม้เติบโต ไม่ใช่สายฟ้า
Appear weak when you are strong, and strong when you are weak.
จงอ่อนน้อมเมื่อเข้มแข้ง, และดุดันเมื่ออ่อนแอ
This is love, she thought, isn’t it? When you notice someone’s absence and hate that absence more than anything? More, even, than you love his presence?
นี้คือความรัก, ใช่หรือไม่ ? เวลาที่คุณตระหนักได้ว่าใครบางคนได้หายไปและคุณเกลียดที่ว่างตรงนั้นเหนือส่ิงอื่นใด, เหนือกว่า แม้กระทั้งความรักที่คุณเคยมีต่อเขาเวลาที่เขาอยู่ ?
Why didn’t I learn to treat everything like it was the last time. My greatest regret was how much I believed in the future.
ทำไมผมถึงไม่ทำทุกสิ่งให้เหมือนกับว่ามันเป็นโอกาสสุดท้าย ในเมื่อความกังวลใจอย่างที่สุดของผมก็คือผมจะเชื่อมั่นกับอนาคตได้เพียงไร
